เส้นทางลับสู่ความงาม: รับผลิตครีม ความจริงเบื้องหลังขวดของแม่
บ้านหนูไม่เหมือนเดิมอีกต่อไปแล้วค่ะ เมื่อก่อนแม่เป็นแค่แม่ธรรมดาๆ แต่ตอนนี้บ้านเรามีกลิ่นแปลกๆ ตลอดเวลา กลิ่นเหมือนดอกไม้ปนกับกลิ่นฉุนๆ ที่หนูไม่รู้จัก ห้องครัวเล็กๆ ของเราเต็มไปด้วยขวดแก้วสารพัดขนาด มีของเหลวสีสันประหลาด บางทีก็ข้นหนืด บางทีก็ใสแจ๋ววางเรียงรายเต็มไปหมด หนูไม่เข้าใจว่าแม่กำลังทำอะไรกันแน่ แต่แม่ดูมีความสุขมาก ยิ้มตลอดเวลา เวลาที่แม่ก้มหน้าก้มตาคนอะไรอยู่ในชามแก้วใสๆ ใบใหญ่ๆ ใบนั้น
เสียงกระซิบจากห้องทดลองของแม่
กลางคืน หนูนอนไม่ค่อยหลับค่ะ เพราะจะได้ยินเสียงแปลกๆ มาจากห้องครัว เสียงเหมือนแม่กำลังคนอะไรอยู่ ตะกุกตะกัก กุกกัก บางทีก็ได้ยินเสียงเครื่องจักรเล็กๆ หึ่งๆ เบาๆ หนูกลัวนิดหน่อย แต่ก็อดแอบชะโงกหน้าไปดูไม่ได้ แม่ใส่เสื้อคลุมสีขาวตัวใหญ่เหมือนคุณหมอเลยค่ะ แต่สิ่งที่แม่ทำไม่ใช่การตรวจคนไข้ แม่กำลังกวนของเหลวสีขุ่นๆ ที่บางทีก็มีฟองอากาศปุดๆ ขึ้นมา หนูเคยถามแม่ว่าทำอะไร แม่ยิ้มแล้วบอกว่า "กำลังทำครีมให้คนสวย" แต่ในสายตาหนู ของเหลวพวกนั้นดูน่าขนลุกเหมือนยาน้ำที่แม่มดชอบผสมในนิทาน ถึงแม่จะบอกว่าเป็นครีม แต่หนูไม่กล้าแตะมันเลยค่ะ
แม่พูดถึงคำว่า "สูตร" "ส่วนผสมหลัก" และ "การควบคุมคุณภาพ" บ่อยๆ หนูไม่เข้าใจหรอกค่ะ แต่ดูเหมือนแม่จะจริงจังกับมันมาก ตอนนั้นหนูยังไม่รู้จักหรอกว่าแม่กำลังทำงานสำคัญอย่างการ รับผลิตครีม ให้กับคนอื่นอยู่
บางคืนหนูตื่นมากลางดึก เห็นแม่ยังนั่งอยู่ใต้แสงไฟสลัวๆ ของโคมไฟตัวเก่า แม่จ้องมองของเหลวในขวดอย่างตั้งใจ เหมือนแม่กำลังเฝ้าดูการเจริญเติบโตของสิ่งมีชีวิตบางอย่างอยู่ หนูคิดว่าแม่กำลังทำเวทมนตร์อะไรสักอย่าง แต่แม่บอกว่ามันคือ "วิทยาศาสตร์" หนูยังคงไม่เข้าใจ แต่ก็รู้สึกว่าแม่กำลังทำสิ่งที่ยิ่งใหญ่มากๆ สิ่งที่หนูไม่เคยเห็นใครทำมาก่อน
ส่วนผสมลึกลับและแสงไฟยามดึก
มีลังกระดาษใบใหญ่ๆ มาส่งบ้านบ่อยขึ้นค่ะ ลังพวกนั้นมักจะมีสติ๊กเกอร์แปลกๆ เขียนภาษาอังกฤษที่หนูอ่านไม่ออก เวลาแม่เปิดลัง ข้างในจะมีผงสีขาวละเอียดเหมือนแป้ง สารสกัดจากต้นไม้ที่ไม่เคยเห็นหน้าตา หรือบางทีก็เป็นน้ำมันใสๆ กลิ่นหอมแปลกๆ แม่บอกว่าสิ่งเหล่านี้คือ "ส่วนผสมลับ" ที่จะทำให้ครีมของแม่พิเศษกว่าใครๆ หนูคิดว่ามันเหมือนแม่มดที่กำลังรวบรวมวัตถุดิบไปทำยาเลยค่ะ
แม่จะใช้เวลาหลายชั่วโมงอ่านหนังสือเล่มหนาๆ ที่มีศัพท์ยากๆ เต็มไปหมด บางทีแม่ก็จดอะไรลงไปในสมุดเล่มใหญ่ๆ ด้วยลายมือที่หนูอ่านไม่ออกเลย แม่ดูจริงจังและมุ่งมั่นมาก สายตาของแม่เป็นประกายเวลาที่แม่ค้นพบอะไรใหม่ๆ เกี่ยวกับส่วนผสมพวกนั้น หนูเห็นแม่ต้องลองผิดลองถูกหลายครั้ง ผงบางอย่างที่แม่ผสมออกมาก็ไม่เข้ากัน ครีมที่ทำออกมาก็ไม่ได้ตามที่หวัง แต่แม่ไม่เคยท้อเลยค่ะ
การทำงานของแม่ทำให้หนูรู้สึกว่าในบ้านของเรามีอะไรบางอย่างที่กำลังก่อร่างสร้างตัวขึ้นมาอย่างเงียบๆ ครีมแต่ละขวดที่แม่ทำขึ้นมา ไม่ใช่แค่ของเหลวธรรมดาๆ แต่มันเหมือนมีเรื่องราวความตั้งใจและพลังของแม่อยู่ในนั้น ตอนนั้นหนูยังไม่รู้ว่าความพยายามทั้งหมดนี้คือรากฐานของการเป็นผู้เชี่ยวชาญด้านการ รับผลิตครีม ที่แม่กำลังจะเป็นในอนาคต
เมื่อ "ความประหลาด" กลายเป็น "ความงาม"
อยู่ๆ ก็มีคนแปลกหน้ามาหาแม่ที่บ้านบ่อยขึ้นค่ะ พวกเขาสวมชุดเรียบร้อย พูดจาสุภาพ แต่ก็ดูจริงจัง เวลาพวกเขาคุยกับแม่ หนูจะได้ยินคำว่า "สูตรเฉพาะ" "การวิจัย" "มาตรฐานโรงงาน" และ "การตลาด" เสียงคุยของพวกเขาบางครั้งก็ดูเครียด แต่บางครั้งก็มีเสียงหัวเราะดังขึ้นมา ทำให้บรรยากาศในบ้านที่เคยเงียบๆ ตอนกลางคืนดูมีชีวิตชีวาขึ้น
แม่ดูเหนื่อยมากขึ้น แต่รอยยิ้มของแม่ก็กว้างขึ้นกว่าเดิม แม่เริ่มเอาครีมที่ทำใส่กระปุกสวยๆ มีสติกเกอร์แปะชื่อสินค้าแปลกๆ ที่หนูไม่คุ้นเคย บางครั้งแม่ก็ให้หนูลองดมกลิ่นดู กลิ่นมันหอมขึ้นเยอะเลยค่ะ ไม่ได้น่ากลัวเหมือนตอนแรกแล้ว
ลูกค้าของแม่บางคนถึงกับบอกว่า "อยากให้แม่ รับผลิตครีม ให้เป็นจำนวนมากๆ" หนูก็ยังไม่เข้าใจคำว่า "รับผลิตครีม" ที่แม่ใช้บ่อยๆ หรอกค่ะ แต่หนูรู้ว่ามันสำคัญ เพราะแม่ดูมีความสุขทุกครั้งที่ได้รับออเดอร์ใหญ่ๆ แม่ทำงานหนักขึ้นอีก แต่ก็ดูมีความสุขมากขึ้นเป็นเท่าตัว
พลังของแม่ผู้ไม่ยอมแพ้
หนูเคยเห็นแม่หงุดหงิดตอนที่ครีมไม่เป็นอย่างที่คิด แม่เคยท้อจนเกือบจะร้องไห้ แต่แม่ก็ไม่เคยยอมแพ้เลยค่ะ แม่จะกลับไปรื้อตำรา หาข้อมูลใหม่ๆ ลองผสมใหม่ ลองใหม่ครั้งแล้วครั้งเล่า จนกว่าจะได้สิ่งที่ต้องการ ความมุ่งมั่นของแม่ เหมือนมีพลังวิเศษที่ทำให้ของเหลวประหลาดกลายเป็นสิ่งมหัศจรรย์ได้จริงๆ หนูรู้สึกว่าแม่ไม่ได้แค่ทำ "ครีม" เฉยๆ แต่แม่กำลังสร้างความฝันให้ใครหลายคน ที่อยากมีผิวสวย อยากมีความมั่นใจ
แม่บอกหนูว่าการทำธุรกิจ รับผลิตครีม ไม่ใช่เรื่องง่าย ต้องใช้ความรู้ ความอดทน และความเข้าใจลูกค้ามากๆ แม่เล่าให้ฟังถึงความท้าทายต่างๆ ที่ต้องเจอ ทั้งเรื่องการหาวัตถุดิบ การควบคุมคุณภาพ และการสร้างความน่าเชื่อถือ หนูเห็นแม่ใช้เวลาทั้งวันทั้งคืนกับการศึกษาและพัฒนาสูตรใหม่ๆ เพื่อให้ครีมของแม่ดีที่สุดเท่าที่จะเป็นไปได้ แม่ไม่ใช่แค่ผู้ประกอบการ แต่เป็นนักวิทยาศาสตร์ที่เต็มไปด้วยแพชชั่นจริงๆ
สิ่งที่หนูได้เรียนรู้จากแม่
ตอนนี้หนูโตขึ้นอีกหน่อยแล้วค่ะ หนูเริ่มเข้าใจแล้วว่าสิ่งที่แม่ทำไม่ใช่เรื่องน่ากลัว แต่มันคือความทุ่มเท ความรู้ และความตั้งใจอันแน่วแน่ของแม่ แม่เล่าให้ฟังว่าธุรกิจ รับผลิตครีม ของแม่เริ่มจากห้องครัวเล็กๆ ของเรา จากการทดลองที่ไม่รู้จบ จนกลายเป็นธุรกิจที่สร้างงานสร้างอาชีพให้คนอีกหลายคน
หนูภูมิใจในตัวแม่มากๆ ค่ะ แม่คือหญิงแกร่งที่ไม่ยอมแพ้คนหนึ่ง ที่เปลี่ยน "ของประหลาด" ในสายตาเด็กน้อยอย่างหนู ให้กลายเป็น "ความงาม" และสร้างโอกาสให้คนอื่นได้ทำตามความฝันของตัวเอง หนูจะจำไว้เสมอว่า "ความพยายาม" นั้นน่าทึ่งกว่าเวทมนตร์ใดๆ และพลังใจที่ไม่มีวันหมดของแม่คือแรงบันดาลใจที่ยิ่งใหญ่ที่สุดสำหรับหนูเลยค่ะ
